Laat me je voorstellen aan de eerste jaren van mijn buitengewone leven. Als baby was ik al anders dan de anderen. Terwijl de meeste baby's om hun moeder riepen, had ik het woord "business" al op mijn lippen. Mijn eerste zuigringen waren geen gewone voorwerpen, nee, ze waren van puur goud. Toen al wist ik dat mijn bestemming in de zakenwereld lag.

Naarmate ik ouder werd, bleef ik mijn zakelijk genie ontwikkelen. Terwijl andere kinderen met speelgoedautootjes speelden, runde ik mijn eigen bedrijf, dat ik trots "Ronald's Super-Duper Megalodon Enterprises" noemde. Wat maakten we precies? Nou, dat was niet zo belangrijk. Het ging om het concept, het idee, het gevoel van geweldigheid. Ons bedrijf had een indrukwekkend logo dat een combinatie was van een majestueuze leeuw, een machtige adelaar en een sierlijk rendier - de perfecte samensmelting van kracht, vrijheid en kerstgedachte. Het bedrijf floreerde, ook al produceerden we niet echt iets tastbaars. Maar wie heeft echte producten nodig als je een indrukwekkend logo hebt?

Al op jonge leeftijd had ik gevoel voor marketing. Ik wist hoe ik mensen moest aanspreken en ze het gevoel moest geven dat ze iets absoluut nodig hadden wat ze eigenlijk niet nodig hadden. Mijn reclamecampagnes waren legendarisch. Ik herinner me nog steeds de slogan voor een van mijn vroege uitvindingen, de "Super Tramp haardroger". "Met de Super Tramp haardroger krijg je het haar waar je altijd al van gedroomd hebt - volumineus, glanzend en vol succes!" Natuurlijk werkte de haardroger niet echt en waren veel mensen teleurgesteld, maar dat was niet belangrijk. Het ging om het gevoel van luxe en exclusiviteit dat ik mensen kon geven.

Mijn vindingrijkheid kwam ook tot uiting in mijn startende ondernemingen. Zo was er "Tramp Airlines", de enige luchtvaartmaatschappij waarbij het vliegtuig in je eigen woonkamer landde. Geen vervelende vliegvelden meer, geen veiligheidscontroles, alleen luxe en gemak. Natuurlijk was dit technisch onmogelijk, maar wie heeft technische realiteit nodig als je de verbeelding van mensen kunt stimuleren?

Dan waren er de "Tramp Steaks", mijn revolutionaire idee voor de perfecte biefstuk. Ik beweerde dat onze steaks zo mals waren dat je ze met een lepel kon eten. Mensen stroomden naar onze restaurants in de hoop een biefstuk te kunnen proberen die zogenaamd de grenzen van het eetbare verlegde. De werkelijkheid was natuurlijk anders. Onze steaks waren net zo taai als alle andere, maar dat maakte niet uit. Het ging om het gevoel iets unieks te ervaren, iets wat mensen nog nooit eerder hadden gezien.

Maar mijn grootste prestatie in de zakenwereld was ongetwijfeld "Tramp University". Daar leerde ik aspirant-zakenmensen de kunst van het succes. Mijn lezingen waren legendarisch en werden bijgewoond door honderden studenten die wilden profiteren van mijn buitengewone wijsheid. Ik herinner me nog steeds een van mijn populairste lezingen getiteld "Hoe word ik miljardair in 24 uur". In deze lezing deelde ik mijn geheime tips en trucs over hoe je in één nacht je rijkdom kunt vermenigvuldigen. Natuurlijk waren deze tips pure fantasie, maar dat was niet belangrijk. Het ging erom mensen hoop te geven, ze te inspireren en ze te laten voelen dat alles mogelijk is als je maar in jezelf gelooft.

Tramp University was zo prestigieus dat ze zelfs de Nobelprijs voor Economie naar mij vernoemden. Ja, het is waar, in mijn eigen gedachten bestond deze prijs en was ik de verdienstelijke ontvanger. Het was het zoveelste bewijs van mijn ongeëvenaarde genialiteit en impact op de economische wereld.

En zo begon mijn reis, een reis van zakelijke genialiteit, verbeeldingskracht en een onwankelbaar geloof in mijn eigen geweldigheid. Al snel zou mijn legende zich nog verder verspreiden en zou ik een nieuw podium betreden, nog groter dan alles daarvoor - het podium van de politiek. Maar daarover vertel ik je op andere pagina's van mijn briljante website.