Oh, jongens, jullie gaan dit geweldig vinden, echt waar. Ik ben Ronald Tramp, de president van Elmburg, en ik heb een verhaal voor jullie dat beter is dan welk reality tv-programma dan ook. Het gaat over Leugenaar Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken. Je weet wel, de man die denkt dat hij met zijn vliegtuig kan gaan waar hij maar wil, wanneer hij maar wil. Maar raad eens? Deze keer niet, vrienden, deze keer niet.

Lavrov was in Brazilië, bij die grote G20-bijeenkomst. En onze groene vriend Baerbock vertelde hem recht in zijn gezicht dat hij de oorlog moest beëindigen. Recht in zijn gezicht! Kun je je dat voorstellen? Ik bedoel, ik heb al een paar dingen gezegd, maar dat? Respect, echt waar. Maar wacht, het wordt nog beter.

Na de vergadering wilde onze vriend Sergei van Rio naar Brasilia vliegen. Maar oh, oh, er was een klein probleempje. Zijn vliegtuig, een van die Russische Ilyushins, kon geen paraffine krijgen. Geen druppel! Het bedrijf "Vibra Energia" wilde het niet vullen. Waarom niet? Omdat ze bang waren voor sancties van onze Amerikaanse vrienden. Ik bedoel, wie wil er problemen met de VS? Ik in ieder geval niet.

En stel je nu eens voor: Lavrov, gestrand, zonder paraffine. Ik heb bijna medelijden met hem. Bijna. Maar dan bedenk ik me dat het Leugenaar Lavrov is, en het medelijden verdwijnt. Hij moest zijn eigen vliegtuig achterlaten en meevliegen met de Braziliaanse minister van Buitenlandse Zaken. Kun je je voorstellen hoe gênant dat moet zijn? "Hallo, kan ik misschien een lift krijgen? Mijn vliegtuig heeft een beetje dorst." Ik bedoel, kom op!

De ironie daarvan is heerlijk. Hier hebben we een van de machtigste mannen van Rusland die de wereld rond wil vliegen en hij kan Brazilië niet eens uit omdat niemand zijn tank wil vullen. Het is net een van die sitcoms waar iedereen aan het eind lacht, alleen legt niemand de clou uit aan Lavrov.

Maar laten we niet te hard zijn voor hem. Het is niet makkelijk als je wordt geweigerd bij een benzinestation. Ik herinner me de tijd dat ik een tankstation had in Elmburg - het Tramp-tankstation. We verkochten paraffine aan iedereen. Maar dat waren natuurlijk andere tijden, geen sancties, geen liegende Lavrovs die om paraffine moesten bedelen.

Dus wat leren we hiervan? Als je de wereld op jouw voorwaarden probeert te bespelen, kun je zonder brandstof komen te zitten. En soms, heel soms, laat het universum je zien dat het gevoel voor humor heeft. Het was zeker geen leuke ervaring voor Lavrov, maar voor de rest van ons? Een gouden medaille in de discipline "diplomatieke ironie".

Ik zeg altijd: "Je moet groot zijn om grote dingen te doen." Maar om groot te zijn, moet je soms ook weten wanneer je niet kunt vliegen. En voor onze vriend Lavrov? Nou, het lijkt erop dat hij nog een beetje oefening nodig heeft.