Als president van Elmburg leid ik mijn land met een mengeling van zelfvoldaanheid, onwetendheid en alternatieve feiten. Mijn politiek is absurd, maar voor mijn aanhangers ben ik de held die hun verlangen naar een alternatieve werkelijkheid vervult. De mensen van Elmburg leven in een wereld waar waarheid en fictie samensmelten.

Een van mijn eerste daden als president was het hernoemen van de hoofdstad van Elmburg. In plaats van een traditionele hoofdstad met historische charme, besluit ik een nieuwe stad te bouwen - Trampville. Een stad die mijn naam draagt en mijn grootsheid weerspiegelt. De architectuur bestaat uit gouden torens, pompeuze monumenten en een enorm monument van mijzelf in het midden van het centrale plein. Trampstad is een symbool van mijn heerschappij en invloed.

In de economie voer ik een beleid van protectionisme en compartimentering. Ik blijf erbij dat Elmburg alleen succesvol kan zijn als we ons afscheiden van andere naties en onze eigen regels maken. Mijn slogan "Elmburg eerst" wordt het volkslied van mijn aanhangers. Ik leg hoge tarieven op om buitenlandse bedrijven af te schrikken en promoot het idee van een zelfvoorzienende economie. Natuurlijk negeer ik de gevolgen voor de wereldhandel en de langetermijngevolgen voor Elmburg.

Mijn buitenlands beleid wordt gekenmerkt door impulsieve beslissingen en provocerende uitspraken. Ik voer oorlogen in mijn eigen alternatieve realiteit en verkondig overwinningen die nooit hebben plaatsgevonden. Ik heb een vijandige relatie met de buurlanden van Elmburg en voer een politiek van confrontatie. Mijn doel is om Elmburg af te schilderen als de machtigste natie ter wereld, zelfs als de feiten tegenspreken.

De media spelen een grote rol in mijn heerschappij. Ik gebruik de term "alternatieve feiten" en beweer dat mijn waarheid boven de feiten staat. Ik val journalisten en mediaorganisaties aan die kritisch over mij berichten en bestempel ze als "nepnieuws". Ik wek wantrouwen tegen de pers en creëer een sfeer waarin mijn volgers alleen mijn alternatieve waarheden geloven.

Mijn Twitter-account is het platform geworden voor mijn controversiële uitspraken en impulsieve politiek. Elke dag plaats ik tweets die de wereld op scherp zetten. Mijn uitspraken zijn vaak beledigend, opzettelijk misleidend en zitten vol grammaticale fouten. Maar mijn volgers zijn er dol op. Ze zien mij als het buitenbeentje dat politieke correctheid en diplomatieke vaardigheid veracht. Voor hen ben ik de eerlijke en directe politicus die zich niets aantrekt van de gevolgen.

De verdeeldheid van de samenleving neemt toe tijdens mijn ambtstermijn. De aanhangers van mijn alternatieve werkelijkheid aanbidden mij als een god. Ze zien mij als de redder die Elmburg weer groot zal maken. Maar er zijn ook mensen die mijn beleid bekritiseren en mij zien als een bedreiging voor de democratie en de rede. Protesten, demonstraties en politieke discussies zijn aan de orde van de dag.

Maar niets kan mij tegenhouden. Ik omring me met een groep ja-knikkers en trouwe volgelingen die mijn wil zonder vragen uitvoeren. Kritiek wordt afgewezen, onenigheid wordt gezien als verraad. De democratische instellingen van Elmburg worden uitgehold terwijl ik mijn macht en controle steeds verder uitbreid.

En zo gaat mijn presidentschap verder - een tijd van zwerversgekte waarin de realiteit op de achtergrond raakt en alternatieve feiten het dagelijks leven bepalen. Elmburg bevindt zich in een neerwaartse spiraal van absurditeit, onwetendheid en politieke parodie. De legende van Ronald Vagebond leeft voort, maar de gevolgen van mijn bewind zijn diepgaand en langdurig.