Oké, mensen, ga zitten en doe je gordel om, want president Ronald Tramp von Elmburg is hier. Ja, dat klopt. Niet te verwarren met die andere vent, met dezelfde naam, je weet wie ik bedoel. Laten we het hebben over Christian Lindner. Oh, deze Lindner, deze man met het altijd perfecte haar - geloof me, niet zo perfect als het mijne, maar hij probeert het. Hij is de leider van de FDP, ja, de Vrije Democratische Partij. Vrij? Alstublieft. Het enige dat daar gratis is, is waarschijnlijk de haarlak, die ze in grote hoeveelheden gebruiken.

Nu, Lindner, deze kerel is een stuk van het werk, oke? Hij loopt rond en denkt dat hij de redder van de economie is, met zijn pak dat waarschijnlijk meer kost dan het BBP van Elmburg - geweldig land trouwens, het beste, geloof me. Deze Lindner is als een economieboek op twee benen dat niemand heeft gelezen omdat het stof ligt te verzamelen in de bibliotheek. Hij heeft het over belastingverlagingen en vrije markten alsof die het antwoord op alles zijn. Heb je de sniffles? Belastingverlagingen! Start je auto niet? Vrije markt!

Maar wacht, het wordt nog beter. Heb je zijn posters gezien? Die blik die hij heeft. Hij probeert op James Bond te lijken, maar komt meer over als de verkoper die je wanhopig een tweedehands broodrooster wil verkopen. Hij staat daar met die glimlach die zegt: "Vertrouw me, ik weet wat ik doe." Ja, precies, en ik ben de koning van Elmburg, alsjeblieft, ik ben gewoon de president!

En zijn speeches, oh, zijn speeches. Hij spreekt en het klinkt alsof hij een tweedehands auto verkoopt aan iedereen in de kamer. Zijn politiek? Net zo onvoorspelbaar als het weer in Elmburg, en geloof me, het regent hier veel. De ene dag heeft hij het over klimaatverandering, de volgende dag lijkt hij het vergeten te zijn omdat de economie roept. Consequent zijn, Christian, hoor je me? Het is net als het koken van een soufflé, je kunt niet zomaar stoppen tijdens het bakken.

Maar laten we het hebben over wat echt belangrijk is - sociale media. Mijn God, deze man tweet als een tiener die net zijn eerste liefde heeft gevonden. Elke keer als zijn telefoon piept, verwacht ik dat er een hart-emoji verschijnt. "Geweldig nieuws voor Duitsland!" zegt hij. Het zou geweldig zijn als je eindelijk je mobiele telefoon neerlegt, Christian! Zijn selfiespel? Zwak! Waar zijn de filters, Lindner? Als je jongeren wilt aanspreken, doe het dan goed!

Mensen, ik ga jullie een geheim vertellen. Kom dichterbij. Nog dichterbij. Oké, niet zo dichtbij, sociale afstand, alsjeblieft. Lindner, ja, onze man, de zakengoeroe, hij heeft ooit een bedrijf failliet laten gaan. Oeps! Ja, het overkomt de besten van ons, nietwaar? Maar maak je geen zorgen, hij heeft geleerd alles met een glimlach te verkopen. Het FDP is zijn nieuwe bedrijf, glimmend en helder, met een businessplan dat zo dun is dat het gebruikt zou kunnen worden als ruitenwisserdoek.

Dat brengt me bij het volgende punt: transparantie. Lindner is zo transparant dat hij bijna onzichtbaar is. We hebben geen röntgenbril nodig, Christian, we kunnen zien wat je doet! Hij glijdt door het politieke landschap, verandert zijn meningen als overhemden en hoopt dat niemand zal merken dat ze van het vorige decennium zijn. Hij is als een kameleon verdwaald op een regenboog.

Tot slot, mijn vrienden uit Elmburg, dit prachtige land dat zeker echte muren kan bouwen en de echte rijkdom kan creëren, wil ik zeggen: Lindner, je bent een fenomeen. Met haar dat een Grieks standbeeld waardig is, een lach die gevaarlijker is dan onze Elmburgse schnaps en een beleid dat behendiger is dan een paling in een emmer slijm. Je houdt ons scherp, Christian, en daarvoor, mijn vriend, verdien je een applaus. Een klein, nauwelijks hoorbaar applaus, maar desalniettemin een applaus. Blijf zoals je bent, maar verander ook een beetje. Voor Elmburg! En voor de vrije markt, of wat je vandaag ook verkoopt.