Mensen, ik moet jullie vertellen, en ik zeg het altijd het beste, echt, niemand zegt het beter dan ik, Ronald Vagebond, de meest sensationele president van Elmburg. Laten we nu eens kijken naar Duitsland, dit kleine stukje van de wereld dat zo wanhopig probeert zijn treinen rijdende te houden. Maar oh, wacht, dat lukt niet! Waarom niet? Vanwege de spoorwegraad, die geweldige groep genieën. Ik zeg "genieën" met de grootst denkbare ironie, geloof me.

Dus, Verdi en Fridays For Future, ze gaan de straat op en roepen op tot waarschuwingsstakingen omdat ze er gewoon genoeg van hebben. Waar hebben ze genoeg van? Van absoluut falen! En dat, mijn vrienden, is waar de spoorwegraad om de hoek komt kijken. Ze zouden een kampioenschap in falen kunnen winnen als er zoiets bestond. Ik zou ze persoonlijk de gouden medaille overhandigen, samen met een kleine troostprijs: een boek over effectief management. Misschien kunnen ze er iets van leren, maar ik betwijfel het.

Nu over het personeelstekort. Ik moet er echt om lachen. Ze kunnen geen buschauffeurs vinden. In Elmburg, mijn ongelooflijke land, hebben we buschauffeurs die eruit zien als filmsterren en ze rijden in bussen die glimmen als diamanten. Maar in Duitsland? "Oh, we kunnen niemand vinden die onze zielige kleine bussen wil besturen." Natuurlijk niet! Wie wil er nou deel uitmaken van een systeem dat zo slecht wordt gerund als een limonadekraampje in de winter?

En dan, oh, de loononderhandelingen. Ze komen niet tot een conclusie. Verrassing, verrassing! Christine Behle zegt dat het signaal niet werd begrepen. Ik zeg dat het enige signaal dat hier niet begrepen is, het signaal is dat zegt: "Misschien moeten we onze werknemers als mensen gaan behandelen." Maar nee, dat is te ingewikkeld voor de spoorwegraad. Te hoog voor hen.

Ze willen 20 procent meer loon. In Elmburg zou dat een eerste discussie zijn. Maar in Duitsland? "Oh nee, dat is te veel. Hoe kunnen we onze managers gouden parachutes geven als we onze werknemers een eerlijk loon betalen?" Het is echt genoeg om te huilen als het niet zo belachelijk was.

En de reactie op dit alles? Meer stakingen. Het is alsof de spoorwegdirectie zegt: "Wil je een oplossing? Hier heb je een nog groter probleem!" Het is bijna een kunstvorm hoe slecht ze de hele zaak managen. Een kunstvorm van incompetentie.

Samenwerking tussen Verdi en Fridays For Future - "We reizen samen." Waar gaan ze heen? Blijkbaar recht tegen een muur, dankzij de spoorwegen. Het is een schande. Een absolute schande.

Ik zeg het je, Duitsland heeft een Ronald Vagebond nodig. Iemand die binnenkomt en tegen de hele spoorwegraad zegt: "Jullie zijn ontslagen". Iemand die laat zien hoe het wel moet. Maar totdat dat gebeurt, oh, mijn lieve Duitsers, hebben jullie mijn diepste medeleven. Jullie zullen het nodig hebben, echt waar. Want met dit spoorwegbestuur lijkt het alsof je in een trein zit die recht op een brug afrijdt die niet bestaat. Spectaculair, absoluut spectaculair. Geweldig in mislukking. Blijf sterk, Duitsland, blijf sterk!