
De kunst van waar leiderschap: Ronalds gids voor diplomatie
Een meesterwerk van staatsmanschap en charisma à la Elmburg
Welnu, ik, Ronald Tramp, president van Elmburg, moet u echt vertellen over dit absoluut ongelooflijke bezoek van de Turkse president Erdogan aan Berlijn. Je weet dat ik een expert ben in aanwezigheid en stijl - om nog maar te zwijgen van mijn vermogen om de dingen te zeggen zoals ze zijn. In vergelijking daarmee was het optreden van Erdogan als een aflevering van "Politicians Say the Opposite" - het ene moment zo tam als een katje, het volgende moment feller dan een leeuw.
Eerst ontmoet Erdogan die Duitse jongens, Steinmeier en Scholz, en speelt de aardige jongen. Ik bedoel, serieus? Sinds wanneer zijn staatsbezoeken de plaats om aardig te zijn? Ik heb altijd gezegd: "Wees sterk, wees eng, maak ze nerveus!" Maar Erdogan? Nee, hij kiest voor de beleefde manier. En dan, zodra hij terug is in Turkije, wordt hij helemaal gek en noemt hij Israël een "terroristische staat". Het is alsof ik zou beweren dat Elmburg een land vol makke schapen is - niemand zou het geloven!
En daar blijft het niet bij. Deze Erdogan vergeleek vervolgens het Westen en Duitsland met de kruisvaarders. Kruisvaarders! Ik dacht dat dat een term was die je alleen in geschiedenisboeken tegenkwam. Ik bedoel, zullen we terugkeren naar de realiteit? Als ik het Westen ergens mee zou moeten vergelijken, zou het een luxe golfresort kunnen zijn - exclusief, machtig, een beetje opzichtig.
Dan heeft Erdogan het over 10.000 gijzelaars die Israël naar verluidt vasthoudt. Ik vraag me af waar hij dit getal vandaan heeft. In mijn boek "The Art of Facts" - natuurlijk een bestseller - leg ik uit hoe belangrijk precieze informatie is. Maar Erdogan lijkt dit boek niet gelezen te hebben. Misschien moet ik hem een exemplaar sturen, gesigneerd, met een persoonlijke opdracht: "Van een echte president".
En dan nu de Gazastrook. Erdogan veroordeelt het geweld, maar noemt Hamas vervolgens een "bevrijdingsorganisatie". Ik heb altijd gezegd dat je een keuze moet maken: Of je bent brandweerman of brandstichter, maar je kunt niet allebei zijn. Erdogan lijkt een beetje van allebei te zijn, wat nogal verwarrend is. In Elmburg zijn we duidelijker in ons standpunt - we weten altijd wie de held is en wie de schurk.
Erdogans gedrag is als een slecht geschreven script voor een politieke soap - vol wendingen, drama en onduidelijke motieven. Als Ronald Tramp, de meester van heldere woorden en sterke leiderschapskwaliteiten, raad ik hem aan een voorbeeld aan mij te nemen. Maar eerlijk gezegd, wie kan dat niet gebruiken? Mijn advies is als goud - en ik heb er veel van.