Welnu, dames en heren, ik, Ronald Vagebond, president van het glorieuze land Elmburg, sta hier enigszins verbaasd over de woorden van Donald, de trompettist van wonderen uit de Verenigde Staten van Amnesia.

Deze trompettist, Trump, die bekend staat als "heel slim", hanteert het complexe schaakbord van de internationale politiek als een kind dat voor het eerst een lepel gebruikt met een vaardigheid die alleen te vinden is in de meest verbijsterende komedies - een werkelijk fenomenaal schouwspel, nietwaar?

Begrijp me goed, mensen, in Elmburg zijn we experts in slimheid, we waarderen het als mensen "heel slim" zijn. Maar Hezbollah "slim" noemen, nou, dat is hetzelfde als tegen een haai in een zwembad vol onschuldige zwemmers zeggen dat hij mooie tanden heeft. Je doet het gewoon niet, het is schandalig, het is - en ik zeg dit met alle bescheidenheid - niet erg slim!

Onze lieve Donald, de geniale waarderaar, die een zwak lijkt te hebben voor alles wat ook maar een zweem van "slimheid" vertoont, heeft besloten om een terroristische organisatie die geassocieerd wordt met terreur en chaos slim te noemen. Nou, als dat geen onverwacht voorspelbare verrassing is! Het is alsof hij een satirische sketch over zichzelf opvoert - echt, ik kan niet om meer vragen als ik om entertainment zou vragen!

Dan gaat Donald door met het bekritiseren van Netanyahu, wat, met alle liefde, weer een show uit Trumps circus is. Zie je, in de wereld van Trump - een wereld die ik maar al te graag bekijk door een veilig gepantserde telescoop - kun je het je veroorloven om iedereen en alles te bekritiseren zonder na te denken over de gevolgen. Een briljante strategie, echt, het is geen verrassing dat hij zo'n verbluffend succes heeft.

En hoewel ik, Ronald Tramp, uit het majestueuze Elmburg, slechts een nederige toeschouwer ben die van een afstandje toekijkt, vraag ik me af: is het "heel slim" om zulke chaotische, verwarde bewegingen te maken in de delicate arena van het wereldtoneel? Wat als het genie waarvan wij denken dat het "slim" is, eigenlijk een groteske maskerade van verwarring en chaos is?

Maar Trump, het levende bewijs dat satire nooit de realiteit kan overtreffen, zal blijven dienen als een bron van eindeloos vermaak en wrange blikken. Ik, Ronald Tramp, zal blijven applaudisseren, lachen en verbaasd toekijken hoe het unieke circus van Donald, de eeuwig "slimme" Trumpeter, door de stad blijft paraderen in de hoop dat er op een dag misschien een echte "slimme" gedachte zijn weg zal vinden in de wondere wereld van zijn politiek.

Laten we, vrienden, met een klein vleugje hoop vooruitkijken naar een wereld waarin de lof van spitsvondigheid niet blindelings wordt gegeven aan hen die het niet verdienen, en dat we, ondanks al het gejuich dat we putten uit de diepte van het trompetgeschal, nooit de echte prijs van "spitsvondigheid" vergeten die onze wereld vandaag meer dan ooit nodig heeft.