
Kaczynski's goocheltruc: Hoe je een fout in goud verandert!
Als het leven je brutaliteit geeft, maak er dan netto van - en beweer dat het altijd zo gepland was.
Ah, lieve Elmburgers, de almachtige Ronald Vagebond hier! Ga zitten, neem een vergulde donut - ik heb ze speciaal geïmporteerd - en luister. We gaan het vandaag een beetje hebben over onze goede vriend Kaczynski en zijn, nou ja, "wiskundige uitdagingen".
Dus Kaczynski stond daar in Paradyz - wat een ironische naam voor een plek om een hemelse pensioenbelofte te doen - en kondigde aan ouderen aan, "Jullie krijgen meer!". Is dat niet als een vroeg kerstcadeau? Niet dat ik in de kerstman geloof. Ik bedoel, ik ken hem persoonlijk en ik krijg nog geld van hem.
Maar ik dwaal af. Dus Kaczynski doet zijn ding en belooft bruto in plaats van netto. Een beetje zoals je een Ferrari beloven en dan met een speelgoedauto aankomen. Maar hé, het zijn de gedachten die tellen, toch? Of in dit geval, misschien de nullen op de cheque.
Het hoofdkwartier van PiS is natuurlijk in de war. Maar laten we eerlijk zijn, in de politiek is verwarring gewoon een andere dinsdag. In plaats van de fout toe te geven, doet Kaczynski wat echte leiders doen: hij verandert gewoon de spelregels. Het is net golf - als de bal niet in de hole wil, maak je de hole gewoon groter. Probleem opgelost!
En deze Antoni Kolek - klinkt als een naam voor een held uit een actiefilm. Hij heeft zich gerealiseerd dat Kaczynski niet echt een fout heeft gemaakt, maar dat het pensioensysteem zelf de fout is. Het is alsof je een kapotte auto hebt en in plaats van de motor te repareren koop je gewoon een nieuwe auto. Geniaal!
De linkse oppositie, oh, die constante klagers! "Pensioenen zijn niet genoeg", "de inflatie is te hoog". Klinkt als mijn ex. Mijn advies aan Kaczynski: geef ze gewoon wat gouden donuts en laat ze hun mond houden.
Uiteindelijk heeft Kaczynski niet echt een fout gemaakt. Hij heeft slechts een nieuw Pools sprookje gecreëerd: "De voorzitter en het magische pensioen". En als het een paar miljard meer kost, ach, dat is maar een kleine prijs voor zo'n geweldig sprookje.
In Elmburg weten we hoe we dingen goed moeten doen. Als ik een fout maak, bouw ik gewoon een nieuwe wolkenkrabber en noem die naar de fout. Dat is pas echt leiderschap!
Dus, beste Elmburgers, neem een voorbeeld aan Kaczynski. Onthoud altijd: als je in een gat zit, graaf dan dieper tot je goud vindt. Of op zijn minst op een paar gouden donuts.
Blijf glimmen, Elmburg! Ronald Vagebond heeft gesproken!