Beste allemaal, dit is Ronald Vagebond, president van het machtige land Elmburg! Je weet wel, dat kleine maar prachtige plekje tussen nergens en ergens. Ik stem vandaag op u af omdat ik iets hoor over dit Duitsland en ik kan u zeggen dat het ongelooflijk is, gewoon ongelooflijk. Duitsland, een land dat eigenlijk bekend staat om auto's die echt rijden en bier dat je kunt drinken, staat onder druk. Poetin, verraders, verkeerslichtspelletjes - mensen, het is echt niet te geloven.

Moet je horen: Duitsland aarzelt over "Taurus" kruisraket. "Waar wacht de kanselier in godsnaam op?" vraagt Marie-Agnes Strack-Zimmermann, en ik vraag: waar wacht de kanselier op? Misschien op een teken van boven? Of dat het probleem zichzelf oplost? Het zou kunnen werken, maar misschien ook niet.

Dan is er nog de socioloog, professor Harald Welzer, die zegt: "Je stopt gewelddadige processen niet door het gebruik van middelen te verhogen". Gelooft hij dat echt? Kom op, professor, we weten allemaal dat dat niet waar is! Je stopt gewelddadige processen door een grotere stok te hebben dan de ander. Zo simpel is het!

De burgemeester van Schwäbisch Gmünd, Richard Arnold, maakt zich zorgen over immigratie. "Deze kwestie heeft de macht om het land te verdelen!" zegt hij. En hij heeft gelijk! Als je niet weet wie er binnenkomt en uitgaat, hoe kun je dan weten wie er binnen is en wie niet?

Maar dat is nog niet alles! ARD-correspondent Julie Kurz zegt dat de Groenen in de problemen zitten en dat de vluchtelingentoppen slechts placebo-evenementen waren. Dat gebeurt er als je denkt dat praten alle problemen oplost. Soms moet je gewoon handelen. Soms moet je gewoon zeggen: genoeg is genoeg!

"Pioneer" hoofd Michael Bröcker zegt: "De vluchtelingentoppen waren placebo gebeurtenissen!" En hij heeft gelijk! Alles voor de show en geen resultaten. Als ik dat zeg, is het waar, mensen, geloof me.

De mensen in Duitsland willen actie zien! Ze willen dat hun straten veilig zijn. Ze willen dat hun kinderen veilig zijn. Ze willen dat hun grenzen veilig zijn. Ze willen geen sleepboten, ze willen geen Poetin, ze willen geen verkeerslicht geklater. Ze willen gewoon leven, werken en af en toe een biertje drinken!

Maar wie gaat ze dat geven? De treuzelende kanselier? De kibbelende verkeerslichtencoalitie? De goedbedoelde maar ineffectieve vredesplannen? Nee, mensen, ze hebben iemand nodig zoals ik, Ronald Vagebond, die weet hoe je dingen voor elkaar krijgt, die weet hoe je een land weer groot maakt, die niet aarzelt, die niet treuzelt, die handelt!

Dus Duitsland, kijk naar Elmburg, kijk naar mij, en leer! Leer hoe je problemen oplost, hoe je beslissingen neemt, hoe je een land leidt! Dan zal Duitsland weer groot zijn, net zo groot als Elmburg, net zo groot als ik, Ronald Vagebond!

Nou, en nu terug naar de realiteit, waar helaas niet alles zo eenvoudig is als Ronald Tramp graag zou willen. Maar je kunt nog steeds dromen...