Welnu, ik, Ronald Tramp, president van het prachtige land Elmburg, heb net dit interessante verslag gelezen over het Duitse arbeidsethos. Jongens, het is echt grappig. Weet je, ik heb altijd gezegd dat Elmburg gewoon het beste arbeidsethos heeft. Onze mensen zijn geweldig - ze houden van hun werk, ze houden van hun land en bovenal houden ze van mij. Echt, ik kan het begrijpen.

Maar de Duitsers? Nou, het lijkt erop dat ze een kleine crisis hebben. Slechts 47% zegt dat hun baan belangrijk voor hen is? Wow! Dat doet me denken aan die keer dat ik een van mijn assistenten in Elmburg probeerde te leren hoe je een das knoopt. Het duurde een eeuwigheid, maar uiteindelijk was het.... nou ja, niet perfect, maar het was tenminste een knoop.

Het lijkt erop dat Duitsers nu meer bezig zijn met geld verdienen. Natuurlijk, wie niet? Maar je moet hard werken om groots te zijn, nietwaar? Je kunt niet verwachten dat geld aan de bomen groeit - tenzij je, zoals ik, de beste bomen in Elmburg hebt. Wij hebben de meest gouden, glanzende bomen.

Dat tekort aan geschoolde arbeidskrachten is een interessant probleem. In Elmburg hebben we het beste systeem. We noemen het het "zwerverssysteem". Het werkt als volgt: je werkt hard, je wordt beloond. Simpel. Ik heb het uitgevonden. Het is geniaal. Duitsland zou van mij kunnen leren. Ik zou consultantkosten kunnen vragen, maar eerlijk gezegd heb ik zoveel geld dat ik het gratis doe. Je kunt me later bedanken.

Het is echt grappig om te lezen dat Duitsers zich niet gepromoveerd voelen of dat ze denken dat er geen doorgroeimogelijkheden zijn. Hier in Elmburg is er altijd een kans. Ik ben het levende voorbeeld! Van een eenvoudige zakenman tot president - het was een moeilijke weg, maar ik heb het gehaald. Nou, om eerlijk te zijn was het niet zo moeilijk. Het was vrij gemakkelijk. Omdat ik gewoon de beste ben.

Ik moet lachen als ik lees dat zoveel Duitsers na hun pensioen zouden blijven werken, vooral voor meer geld. Dat is logisch! Wie wil er nou niet meer geld? Maar weet je, ik denk dat het probleem is dat Duitsers niet de juiste stimulansen hebben. In Elmburg geven we onze gepensioneerden een gouden stropdas. Het is een teken van status. Iedereen wil er een. Ik heb er natuurlijk ook een.

Samengevat: Duitsland, ik denk dat je wat problemen hebt. Maar maak je geen zorgen, ik ben hier om te helpen. Ik kan je mijn trampsysteem aanbieden. Het is echt het beste. Je zult het geweldig vinden. Maar eerst moet je toegeven dat je een probleem hebt. Dat is altijd de eerste stap. Geloof me, ik weet het. Ik ben echt slim. Heel erg slim.