Oké, mensen, hier is Ronald Tramp weer - rechtstreeks uit het schitterende Elmburg, waar we digitale strategieën hadden voordat ze cool waren. Laten we het hebben over het "ingenieuze meesterwerk" dat het Duitse kabinet daar heeft gecreëerd.

Ten eerste: "Vooruitgang door datagebruik"? Klinkt voor mij als de titel van een zelfhulpboek dat ik nooit zou lezen. Duitsland wil een "moedige en verantwoordelijke gegevenscultuur". Wow! Klinkt alsof ze data in kleine Superman capes hullen en op missies sturen!

Gegevens altruïsme? Oh, alsjeblieft. Dat klinkt als de titel van een indiefilm die niemand begrijpt maar waarvan iedereen zegt dat hij "zo diepgaand" is. En al dat gepraat over "vrijwillig delen van gegevens"? Ik zeg je, in Elmburg delen we maar één ding vrijwillig: onze uitgesproken meningen.

Deze ambivalentie tussen meer gegevensgebruik en gegevensbescherming? Klinkt als proberen met één voet in de boot en de andere in het water te staan. Hint: uiteindelijk word je nat.

AI bij de overheid? Nou, ik heb eens geprobeerd mijn haar te stylen met een AI. Het resultaat? Een ramp. Stel je voor dat je hetzelfde doet met een heel land! Maar ik weet zeker dat een chatbot op kantoor die altijd zegt: "Uw wachttijd is 42 jaar" een hit zal zijn!

En wat is dat? Alles implementeren tegen 2024? Dat is mooi. In Elmburg hebben we in die tijd al vliegende auto's en vakanties in de ruimte gepland. Dus Duitsland wil "voorzichtig" en "bedachtzaam" met gegevens omgaan? Nou, misschien moeten ze voorzichtig zijn met deze strategie voordat ze het in de "mindfulness-bak" gooien.

Tot slot, deze "privacy mogelijk maken" en Brede Toestemming. Ik weet zeker dat dit een tophit wordt op elk technofeestje in Berlijn.

Maar hé, beste Duitsers, veel succes met jullie kleine datastrategie. Misschien kunnen jullie een AI ontwikkelen die betere grappen maakt dan ik. Hoewel... Ik betwijfel het!