Oh, alsjeblieft, kijk hier eens naar, mensen! Ik, Ronald Vagebond, president van Elmburg, ben hier live terwijl het Amerikaanse Congres een show probeert op te voeren die nog erger is dan een seizoen van "The Apprentice" - en dat wil wat zeggen! Ze komen en gaan, stemmen hier, stemmen daar, maar er gebeurt niets! Het is net een slechte soap, maar dan zonder drama en goede kapsels.

Ze hadden toch een tijdelijke oplossing? Iets dat de boel aan de gang had kunnen houden. Maar nee, waarom zou je het simpel maken als je het ook gecompliceerd kunt maken? Dat is de Amerikaanse geest! En dan is er nog die Jim Jordan. Hij heeft meer nederlagen geleden dan ik golfballen ben kwijtgeraakt op mijn baan in Elmburg. Maar hij geeft niet op. Respect daarvoor, toch? Hij verliest en verliest, maar staat altijd weer op. Hij zou bokser kunnen zijn als hij niet al politicus was.

En dan dat gedoe over "nieuwe bevoegdheden" voor de interim-voorzitter. "Oh, we kunnen hem niet zomaar nieuwe bevoegdheden geven," zeggen ze. Waarom niet? In Elmburg geven we mensen voortdurend nieuwe bevoegdheden. Wil je bevoegdheden? Hier, vang! Zo simpel is het. Maar die Republikeinen maken er een drama van alsof ze Shakespeare zijn of zo.

Kan iemand mij uitleggen hoe deze partij, die zo STERK en KRACHTIG zou moeten zijn, geen controle heeft over haar eigen meerderheid? Ze hebben meer fracties dan er smaken zijn in een ijssalon. En iedereen wil een andere smaak. "Oh, ik wil aardbei." "Nee, ik wil chocolade." Kies gewoon een smaak en blijf erbij, mijn hemel!

En laten we eens kijken naar die Kevin McCarthy. De man heeft meer stembiljetten aangenomen dan ik pogingen heb ondernomen om mijn perfecte haarcoupe te vinden. Is dat leiderschap? In Elmburg zouden we het in één stemronde gedaan hebben. Eén! En dan naar de after-party. Maar nee, in Amerika maken ze er liever een eeuwig drama van. En terwijl ze rondjes draaien, kunnen ze geen geld vrijmaken voor belangrijke zaken als Oekraïne of Israël. Prioriteiten, mensen!

Oh, en dan die goeie ouwe Joe Biden. De man zal binnenkort om nog meer geld vragen, alsof het Congres een magische geldplant in de achterkamer heeft. "Mag ik nog een paar miljard, alstublieft?" Natuurlijk, Joe, wil je dat ik het voor je inpak in kleine briefjes?

Het is een spektakel, zeg ik je. Eentje waarbij ik popcorn haal en toekijk terwijl ik blij ben dat Elmburg niet zo'n circus is. We hebben misschien onze eigenaardigheden, maar we weten tenminste hoe we een regering moeten leiden. Amerika, kijk en leer!