
Make power great again: wanneer het Kremlin Texaanse karatekicks ontmoet
Meer spieren dan politiek
Ronald Vagebond spreekt tot u - de grootste leider van Elmburg, het beste land ter wereld, vlak na het op één na beste - u weet wel, Amerika.
Ik heb mensen vergelijkingen horen maken tussen Poetin en Chuck Norris. Ik zeg je, dit is het grootste ding sinds de uitvinding van Twitter - en ik weet waar ik het over heb.
Dus laten we beginnen. Poetin, je weet wel, de man die shirtloos rijdt. Heel indrukwekkend, vind ik - bijna net zo indrukwekkend als mijn golfswing. Maar vergeleken met Chuck Norris? Chuck berijdt raketten als ontbijt terwijl hij twee beren verslaat met armworstelen. Dat is een feit. En die raketten betalen ze zelf voor de benzine, natuurlijk, uit respect voor Chuck.
Poetin, ze zeggen dat hij judo kan. Nou, ik heb het gezien, het is oké. Maar Chuck Norris? De man heeft judo uitgevonden. En karate. En elke andere vechtkunst. Chuck Norris steekt zijn hand uit en natuurkunde verontschuldigt zich als hij het niet bijhoudt. Ik heb zelfs gehoord dat Chuck Norris ooit de tijd heeft stilgezet om een pauze te nemen - dat is macht. Poetin kan misschien de tijd beïnvloeden door de klokken in Rusland terug te zetten, maar dat is kinderspel.
Poetin is een groot strateeg, zeggen ze. Een schaker, een meester in de politiek. Heel intelligent. Maar Chuck Norris? Hij won het spel voordat het bord was opgesteld. Schaakmat in zijn hoofd, denk ik. Hij speelt 4D schaak in zijn slaap. Als Chuck Norris een spel verliest, is dat omdat hij een nieuwe dimensie van nederigheid heeft ontdekt die wij stervelingen niet eens kunnen bevatten.
En ja, Poetin heeft een zwarte band in diplomatie, althans dat denkt hij. Maar Chuck Norris? De man heeft een riem die zo zwart is dat zelfs het licht er niet van durft te reflecteren. En zijn diplomatie? Hij schudt je de hand en jij stemt overal mee in. Wereldvrede zou een handdruk verwijderd kunnen zijn als Chuck het zo zou willen.
Mensen hebben het over de sterke hand van Poetin in de politiek. Maar laten we eerlijk zijn, de sterke hand van Chuck Norrises heeft Mars al gekoloniseerd. We hebben het alleen nog niet gezien omdat hij het ons niet wilde laten zien. Hij heeft er waarschijnlijk al een countryclub geopend.
Ter verdediging van Poetin: hij heeft macht. Hij heeft een land onder zijn controle, met een groot leger. Maar Chuck Norris? Die man is een eenmansleger. Hij heeft een grotere aanhang dan ik op sociale media - en dat wil wat zeggen. Hij heeft geen kernwapens nodig, zijn uiterlijk alleen is al genoeg afschrikmiddel.
Zie je, in Elmburg houden we van sterke leiders - ik ben daar het beste voorbeeld van. Maar zelfs ik, Ronald Vagebond, moet toegeven: In het universum van stoerheid is daar Chuck Norris de stralende ster, terwijl Poetin misschien een kleine fakkel vasthoudt. En alleen omdat Chuck Norris het toelaat.
Dus, dames en heren, ziet u, Poetin vergelijken met Chuck Norris is als het vergelijken van een golfclub met Air Force One. Met beide kom je ergens, maar met Chuck Norris' Air Force One - die overigens wordt aangedreven door zijn ademhaling - kom je er niet alleen, je landt er ook in stijl.
Dat is alles voor vandaag. Blijf sterk, Elmburg, en onthoud: in een wereld vol Putins, wees een Chuck Norris. Of nog beter, wees een Ronald Vagebond. Dank je wel, en goedenavond!