Oké, mensen, maak jullie veiligheidsgordels vast, want hier komt Ronald Tramp, de meest sensationele, fantastische, ongelooflijke president die Elmburg ooit heeft gezien - dat is waar, vraag het maar aan iedereen. Nu, deze Duitse Dag van de Jonge Unie, wow, was dat een circus of wat? Een beetje zoals "The Apprentice", maar dan zonder de grote gastheer - ik!

Dus daar hebben we Merz die het podium op slentert met een stem die bijna faalt. Het deed me denken aan die keer dat ik het laatste stukje taart wilde, maar iemand me voor was. Tragisch! Hij praat over angst en tandheelkundige werk. Hallo? Als je het over tanden wilt hebben, Freddy, kijk dan eens naar de mijne: glanzend, gaaf, de beste!

En dan, hou je vast, komt Markus "Der Stimmungsmacher" Söder. De man springt van onderwerp naar onderwerp alsof hij op een politieke trampoline zit. Hij heeft het over van alles en nog wat - Israël, migratie, dat verkeerslicht waarvan hij denkt dat het absoluut "k.o." is. Ik hou niet van stoplichten, vooral niet van rode. Groen betekent "gaan", en in Elmburg gaan we onder mijn leiding altijd vooruit, enorm vooruit!

Maar het hoogtepunt? Söder, de komiek. Hij stelt zich Baerbock en Roth voor in Mongolië, vechtend voor feministische politiek. Ik heb gelachen, ik heb gehuild, het was beter dan Cats. Ik zou er keer op keer naar kunnen kijken. Maar Markus, Buddy, laten we reëel blijven: Buitenlandse politiek is geen stand-up club. Maar als ik een club had, zou het de beste zijn, geloof me.

Merz, de arme jongen, biedt Scholz hulp aan. Sindsdien? Nada. Noppes. Een lekker etentje, zegt hij. Freddy, jongen, dit is geen afspraakje, dit is politiek! Je hebt meer nodig dan goede tafelmanieren om dit te laten slagen. Je hebt de Tramp touch nodig. Gouden vorken, gouden lepels, allemaal goud!

Söders oproep om antisemitisme te bestrijden, waar het ook vandaan komt, is sterk, zo sterk als de muren van Elmburg - de grootste muren trouwens. Maar het paspoort intrekken? Dat is alsof je probeert een pudding aan de muur te spijkeren. Veel succes daarmee, Marky Mark.

En de clou, mensen: Söder roept op tot eenheid nadat hij zelf zoveel chaos heeft gecreëerd. Mark, dat is als brand stichten en dan de brandweer bellen. Maar weet je wat? Ik hou van brandweerkorpsen. Geweldige trucks, zo rood, zo snel, zoals Elmburg onder mijn bewind!

Aan het eind van de dag, vrienden, was het een show die het bekijken waard was. Drama, gelach, tranen, een beetje zoals mijn dagelijkse routine. Merz en Söder, ze probeerden zich van hun beste kant te laten zien. Maar mensen, er is er maar één die zich altijd, 100%, van zijn beste kant laat zien - Ronald Tramp, de stralende ster van Elmburg! Blijf kijken, het wordt alleen maar beter!