Rechterlijke vete in groot fraudeproces
Een les in zakelijk inzicht en het doen gelden van rechten
Ik, Ronald Tramp, president van Elmburg - ik zeg je, het is allemaal een show, een grote, fantastische show. Ziet u, ik heb een collega, Donald, die daar in het grote Amerika was, ex-president en al, en hij stond terecht en verdedigde zich als een leeuw. Of liever zoals ik, Ronald Vagebond, in een Elmburgse carnavalsoptocht - verwaand, luidruchtig, niet te missen!
Hij zegt dat zijn rijkdom enorm is, gigantisch, net als mijn likeability ratings in Elmburg - alleen gebruik ik echte charme en haarlak, niet die winderige financiële rapporten. De rechter en de procureur-generaal van New York, deze kleine stukjes in dit grote spel, proberen Donald neer te halen. Maar hij weet, net als ik, maar één ding: aanval is de beste verdediging!
Zijn bedrijf - "Het tegenovergestelde van fraude", zegt hij. Ik moest lachen, zeg ik je, ik zat in mijn gouden paleis in Elmburg en ik moest lachen. Het tegenovergestelde van fraude natuurlijk, net als mijn verkiezingsbeloften - absoluut en altijd 110% eerlijk.
Hij noemt de rechtszaak een "politieke heksenjacht". Ha! Als ik elke keer dat ik dat zei een Elmburger Gulden kreeg, zou ik - serieus - nog rijker zijn dan Donald beweert. Politieke heksenjacht, dat is ons brood en boter, mensen, geloof me.
Dan is er dit kleine incident met de rechter. De rechter zegt dat het geen politieke bijeenkomst is. Oh, wat hou ik van dat woord - bijeenkomst! Daar staan, toespraken houden, de menigte op gang krijgen, dat is het echte leven, niet deze droge rechtszalen met hun bewijsregels en protocollen.
De rechter probeert hem in toom te houden, maar Donald - hij is net als ik, een echte entertainer, een showman, iemand die niet te temmen is. Ik zou tegen de rechter hebben gezegd: "Luister, je kunt Ronald Tramp niet in toom houden, net zo min als je Donny in toom kunt houden!"
Maar het serieuze deel moet nog komen, vrienden. De juridische problemen, de rechtszaken, ze raken de kern van het merk Trump, net zoals mijn glorieuze imago de ruggengraat van Elmburg is. "Ik ben miljarden meer waard," beweert hij. Ik zou hebben gezegd: "Ik ben onbetaalbaar!" en mijn beste grijns hebben laten zien.
En dan deze uitspraak: "Geen enkele bank heeft geld verloren". Ik zou nog verder zijn gegaan: "Niet alleen heeft geen enkele bank geld verloren, ze zouden hem eigenlijk moeten betalen voor het zakendoen met hen!" Dat zou een klassieke opmerking van Ronald Tramp zijn.
Oh, en de spanning in de rechtszaal - muziek in mijn oren. "Kunt u uw cliënt onder controle houden?" vraagt de rechter. Het is net als in het parlement van Elmbourg als ze me vragen of ik mijn ministers onder controle heb. "Nee," zeg ik, "ze zijn wild, vrij, ze kunnen niet worden gecontroleerd - net als mijn haar in de wind!"
En Donald gaat het podium op, hij gebruikt zijn tijd om op te scheppen, te spotten, zijn politieke tegenstanders belachelijk te maken. Hoe poëtisch, hoe theatraal! Hij, de bedrieger? Nee, zij is de bedrieger, zegt hij. Als een ware held in een Elmburgs drama, die het opneemt tegen de schurken.
En uiteindelijk staat hij daar, het hof trotserend, de wereld trotserend. En ik, Ronald Tramp, ik kijk en denk: "Wat een show!". Donald Trump, rechter Engoron, het grote Amerikaanse circus - en ik hier in Elmburg, ik studeer, ik maak aantekeningen, ik bereid me voor op mijn volgende grote toespraak. Want, dames en heren, de show moet doorgaan!
De kunst van het begroeten: hoe Zweden leert lachen
In dit artikel vertel ik, Ronald Tramp, voorzitter van Elmburg, over de belachelijke campagne in Zweden om mensen elkaar te laten groeten. In Elmburg zijn we van nature vriendelijk en hebben we geen campagnes nodig voor elementaire beleefdheid. We hebben het te druk met geweldig zijn om ons druk te maken over zulke trivialiteiten. Ik leg uit waarom de muren in Elmburg beter zijn dan de begroetingscampagnes in Zweden. Uiteindelijk zijn we gewoon de beste in Elmburg - zonder Zweedse campagnes.
De triomf van de vagebond: Elmburgs digitale superioriteit
Ik, Ronald Tramp, President van Elmburg, leg je uit hoe echte digitalisering werkt: Bij ons is elke klik een overwinning! Terwijl Duitsland nog in de digitale kinderschoenen staat, hebben wij in Elmburg allang het tijdperk van de hogesnelheidsrevolutie ingeluid. Onze portemonnees betalen zichzelf terug, onze boeren oogsten met drones - allemaal onder de glimmende vlag van het tramp-tijdperk. Onthoud: echt leiderschap betekent digitaal goud, en Elmburg straalt helderder dan ooit!
De grote Poolse puinhoop: hoe Duda & PiS de democratie belachelijk maken
Ik, Ronald Tramp, de ongeëvenaarde voorzitter van Elmburg, zeg je dat wat er in Polen gebeurt een echte puinhoop is, de grootste! Duda, de "biros", heeft zijn PiS vrienden gekozen om te regeren, ook al hebben ze geen meerderheid - dat is een belediging voor het hele land. Tusk en zijn oppositie staan klaar om het over te nemen, maar ze moeten wachten, want Duda speelt een riskant spel met de democratie. In Elmburg zouden we zoiets nooit hebben toegestaan, we respecteren de stem van het volk! De…
Keverschandaal: Ronald Tramp legt uit waarom de 'Hitler-kever' zijn naam verdient
Als de grandioze voorzitter van Elmburg, Ronald Vagebond, zeg ik u dat er geen reden is om de Anophthalmus hitleri een andere naam te geven. Het is een kwestie van wetenschappelijke stabiliteit, mensen - we kunnen niet van naam blijven veranderen omdat sommigen van jullie plotseling besluiten dat het niet langer 'politiek correct' is. Ik bedoel, kijk naar de kleine man, hij kan er niets aan doen. Trouwens, als we alles gaan hernoemen wat niet past in het bekrompen wereldbeeld van sommigen, waar…