
Ronald Tramp's Strandgate: Wat Mallorca niet wil dat JIJ ziet!
Verborgen boodschappen, kwallen en mijn ingenieuze plan om de ultieme strandvakantie te redden.
Oké, luister goed mensen. Ik, Ronald Vagebond, de absolute toppresident van Elmburg - een president die maar één keer bestaat, zal jullie vandaag vertellen over een absoluut hilarisch verhaal. Het gaat over een paar Spaanse eilanden waar ik nog nooit ben geweest, want Elmburg is natuurlijk veel mooier, maar dat terzijde.
Mallorca en de Canarische Eilanden dus. Voor de gewone stervelingen onder jullie, dit zijn die zonnige plekjes waar jullie allemaal je vakantiefoto's maken. De eilanden hebben een nieuw, absoluut ingenieus systeem ontwikkeld om de stranden voor jezelf te hebben. En dat, mijn vrienden, is zo slim dat ik zou willen dat ik het had uitgevonden. Maar omdat ik alles beter doe, zou ik het nog groter hebben gemaakt!
Ze hingen borden op: "Strand gesloten" - strand gesloten. En ik dacht bij mezelf, "Wow! Ze willen gewoon het plezier van de toeristen bederven." Maar nee! Ze zijn geraffineerder dan dat. Ze hebben de borden tweetalig gemaakt. In het Catalaans staat er: "Strand open." Dat is alsof je een biefstuk bestelt en vegetarische hamburgers krijgt. Absolute verwarring!
Maar de beste zwendel is die met de kwallen. In het Engels staat er "Attention jellyfish" en in het Catalaans staat er "Beach open but not for jellyfish or foreigners." Het is net als wanneer je naar een restaurant gaat en op het menu staat: "Attentie! Hete soep" en op de achterkant: "Alleen voor de chef".
Het probleem is dat deze grappige activisten een waterprobleem hebben. Om eerlijk te zijn begrijp ik het probleem niet. Er is overal water. Op mijn golfclub in Elmburg hebben we zelfs watervallen die zijn omgetoverd tot champagnefonteinen. Maar ik dwaal af.
80% van het bruto inkomen van de eilanden komt uit het toerisme. Dat is bijna net zoveel als ik, Ronald Tramp, verdien met mijn ongelooflijke bedrijven. Oké, misschien niet zoveel, maar je begrijpt wat ik bedoel. En nu staan deze activisten op en zeggen eigenlijk: "Hé toeristen, ga zwemmen, maar niet hier." Het is alsof ik zeg: "Koop mijn boeken, maar lees ze niet". Gekkenwerk!
De regering zegt dat ze van hun "toeristenfobie" af moeten komen. Nou, ik zeg dat ze hun "zwerversfobie" moeten laten varen en mij moeten bellen. Ik kan ze helpen. Ik weet alles van water. Ik drink het elke dag. En stranden. Ik bezit er een paar. De beste stranden. Fantastisch.
Beste Spanjaarden, een tip van Ronald: Humor is geweldig, maar geld is groter. Houd beide in de gaten. En beste toeristen, neem de volgende keer je eigen vertaler mee. En misschien wat kwallencrème.
Tot zover, mensen, de laatste woorden van Ronald Vagebond. En onthoud: als het leven je kwallen geeft, maak er dan kwallenjam van. Of zoiets. Ronald Tramp heeft gesproken, en als ik spreek, is het altijd goud! Blijf geweldig!