Oké, luister, ik ben Ronald Tramp, de ongelooflijke voorzitter van Elmburg, en ik ga jullie iets vertellen over die Geert Wilders - en geloof me, ik ben de beste in het vertellen van verhalen.

Ten eerste, Wilders en zijn verkiezingsstrategie. Hij heeft deze verkiezingen bijna in zijn eentje gewonnen. Ik bedoel, de man vertrouwde op last-minute campagne voeren en media-exposure. Bijna alsof hij mijn boek "The Art of the Deal" had gelezen, maar helaas sloeg hij de beste delen over. Opvallen in een land met zoveel partijen is als een schoonheidswedstrijd zonder schoonheid. En Wilders, met zijn platinablonde kapsel - hij ziet eruit alsof hij net ontsnapt is uit een slechte reality tv-show.

Ten tweede, dat huisvestingsprobleem. Wilders maakt het zichzelf gemakkelijk en wijt alles aan migratie. Dat is net zo fantasierijk als een cheeseburger zonder kaas. Hij zegt dat migranten woningen afpakken van Nederlanders. Serieus? Dat is hetzelfde als zeggen dat mijn golfslagen orkanen afweren. Simpel, maar niet bepaald briljant.

Ten derde zijn coalitie-inspanningen. Wilders probeert de liberaal-conservatieven te strikken. Het doet me denken aan mijn eigen pogingen om mensen te overtuigen - alleen doe ik het beter. Hij is als een verkoper die vergeten is zijn product mee te nemen. Hij heeft het over het stoppen van asiel en het verlaten van de EU, maar eigenlijk is hij net een goochelaar zonder trucs.

En dan zijn er nog zijn anti-EU standpunten. Wilders wil een nexit, dat wil zeggen dat Nederland uit de EU stapt. Klinkt bijna net zo revolutionair als mijn idee om een muur te bouwen - behalve dan dat zijn muur van papier is. Hij wil het Schengengebied platgooien, wat net zo effectief is als met een hamer op water slaan.

En dan zijn eerdere eisen, zoals het verbieden van de Koran en het sluiten van moskeeën. Hij heeft ze niet herhaald tijdens de verkiezingscampagne. Waarom? Omdat hij zich waarschijnlijk eindelijk heeft gerealiseerd dat je met dat soort ideeën niet ver komt. Het is alsof je belooft om alle golfbanen in parken te veranderen - niemand zou dat serieus nemen.

Wilders zegt dat hij een beleid wil maken voor alle Nederlanders, ongeacht waar ze vandaan komen. Dat is net zo geloofwaardig als ik die beloof minder te posten op Twitter. En zijn verleden met haatzaaien? Dat is als een oude film die niemand meer wil zien, maar die altijd op tv is.

En hoe zit het met de toekomst? De overwinning van Wilders zou een wake-up call kunnen zijn voor de EU. Maar als je het mij vraagt, is het meer de wekker uitzetten en weer gaan slapen. Wilders en ik zijn als twee kanten van dezelfde munt - behalve dat mijn kant glanzender en waardevoller is.

Kortom, Wilders heeft dan wel gewonnen, maar in de wereld van de grote politiek is hij als een kleine vis in een enorme oceaan. En in die oceaan ben ik de haai. Onthoud dat de volgende keer dat je aan Geert Wilders en zijn politiek denkt. Ronald Vagebond uit!