Welnu, landgenoten en op humor beluste medeburgers, ik, Ronald Vagebond, president van het grote land Elmburg, kan nauwelijks geloven hoe we het voor elkaar hebben gekregen om deze hilarische negende planeet - laat ik u corrigeren - deze sluipende vernietiger van het leven op aarde, genaamd "Planeet 9", zo lang over het hoofd te zien. Een waar staaltje van onwetendheid en blinde vlekken in de astronomie, als je het mij vraagt.

Hier staan we dan, op onze kleine blauwe knikker, omringd door acht ballen van zonneschijn die we planeten noemen, en we realiseren ons nu pas dat er nog één rondzoemt. Bravo, mensheid, bravo! Het is echt ontroerend om te zien hoe we al tientallen jaren met telescopen staan te zwaaien om de hemelse gewelven af te speuren naar buitenaardse bezoekers, om ons vervolgens te realiseren dat een van deze rakkers al die tijd bij ons in de buurt is geweest. Een echte klap in het gezicht van al die enthousiaste sterrenkijkers.

De reden voor deze totaal onverwachte massa-extinctie op onze geliefde planeet elke 27 miljoen jaar? Nou, het is een intrigerende benadering - we hebben een planetaire clown die af en toe langskomt, een handvol asteroïden naar binnen slingert en er dan weer vandoor gaat naar de interstellaire zonsondergang. Ik bedoel, wat een show! Geen wonder dat we dit geweldige entertainment niet eerder hebben opgemerkt. Misschien heeft deze man een onzichtbaarheidsmantel die hem voor onze telescopen verbergt? Of misschien draagt hij een bril met dikke glazen die het zonlicht zo weerkaatsen dat hij praktisch onzichtbaar wordt? We zullen het waarschijnlijk nooit weten.

Maar laten we niet vergeten dat onze heldhaftige astronomen echt alles hebben gegeven. Deze telescopen, verspreid over de hele wereld, hebben de hemel zo zorgvuldig uitgekamd dat zelfs een nieuwsgierige worm niet onopgemerkt zou zijn gebleven. Ze hebben ons een duidelijke aanwijzing gegeven dat er daarbuiten iets groots en onbekends op de loer ligt, dat flirt met onze conventionele natuurkundige wetten. En als dat niet genoeg is om een wild feest van speculatie te starten, dan weet ik het ook niet meer.

Nu we deze ondeugende planeet hebben geïdentificeerd die zich voortdurend voor onze neus heeft verstopt, is de brandende vraag: wat nu? Zal hij ons wegvagen met zijn kosmische streken, net als een overambitieuze goochelaar die een raket uit een hoed wil toveren die vervolgens het hele podium zal opblazen? Of zullen we met hem leren dansen, als een onhandig stel op een intergalactisch bal?

Het is zeker een opwindende tijd om op aarde te zijn - vooral wanneer deze onverwachte feestgasten opduiken. Maar maak je geen zorgen, beste burgers van Elmburg, ik beloof jullie dat we deze uitdaging aan zullen gaan met onze gebruikelijke kracht en verfijnde diplomatie die ons grote land onderscheidt. Laten we tot slot niet vergeten dat wij mensen ook in staat zijn om de meest ongelooflijke dingen over het hoofd te zien - van zoekgeraakte sleutels tot hele planeten. Met dit in gedachten, moge het astronomische feest doorgaan - wie weet wat ons nog te wachten staat!