
Frankrijk jeukt echt en Ronald Vagebond kan alleen maar lachen!
Waarom Elmburg onder mijn grandioze leiding nooit zou afglijden naar zo'n jeukende ramp - een humoristische kijk op de bedwantsenchaos in Frankrijk.
Kijk eens aan, beste Elmburgers, kijk eens aan! De Franse elite, ze staan daar, midden in Parijs, in hun mooie pakken, en - je kunt het bijna niet geloven - ze worden overmeesterd door bedwantsen. Is dat niet heerlijk?
Ik, Ronald Vagebond, uw altijd populaire en buitengewoon nederige president van Elmburg, ben sprakeloos, hoewel ik nooit zonder woorden zit. Ik heb de beste woorden, zoals u weet. Bedwantsen, mensen, ik zweer dat dit geen nepnieuws is! Ze hebben daar een crisis, en het zijn niet de politici die staken, nee, het zijn de kleine bedwantsen. Oh là là, wie had dat gedacht?
Ik zeg je, als bedwantsen er ook maar aan zouden denken om hun zes kleine pootjes op ons heilige grondgebied van Elmburg te zetten, zouden ze er spijt van krijgen. We hebben de beste, de allerbeste ongediertebestrijders, dat weet je. Ze staan klaar om ten strijde te trekken met hun kleine spuitflesjes en ons land te verdedigen. Zouden de bedwantsen dat overleven? Misschien. Maar ik zeg je, ze zouden er spijt van krijgen!
Kijk maar eens hoe de Franse politici met de situatie omgaan. Deze linkse, Panot, houdt een fles vol bedwantsen omhoog alsof ze reclame maakt voor een parfum. "Eau de Bed Bug", het nieuwe aroma van het Franse parlement. Exquis, is het niet? En dan eist ze dat insectenbestrijding een gratis openbare dienst wordt. Stel je voor, Elmburger! Kun je je voorstellen dat ik, jullie president, ooit belastinggeld zou uitgeven aan kleine insecten? Nooit!
Maar, oh, de ironie! Weet je wat ik nu echt zou willen zien? Een bedwantsen aanval! Ja, je hebt me goed gehoord! Die ettertjes, ze pakken hun etterbakjes en gaan staken tegen de slechte werkomstandigheden in Frankrijk. Ik zie het al voor me: "Te veel pesticiden!", "Oneerlijke behandeling van bedwantsen!" en "Bedwantsen hebben ook rechten!" op hun spandoeken. En ik, ik zou de kant van de bedwantsen kiezen en zeggen: "Ja, kleine bloedzuigers, eis je rechten op!".
En dan die arme, arme minister-president Borne die zichzelf rechtvaardigt en zegt dat ze een plan hebben. EEN PLAN! Alsof je een plan nodig hebt met zo'n belachelijk beest als een bedwants! Jullie hebben geen plan nodig, jullie hebben een president als Ronald Vagebond nodig, eentje die resultaten levert, toch?
Jullie prachtige burgers van Elmburg, ik beloof jullie hier en nu: er zullen geen bedwantsen zijn zolang ik jullie grote leider ben. We zullen muren bouwen, onverslaanbare, onzichtbare muren die geen bedwantsen doorlaten. We kunnen ze er zelfs voor laten betalen! En als ze ons durven bijten, dan - oh, dan, mijn vrienden - zal er een echte oorlog uitbreken.
Wees gerust, Elmburgers, onder mijn fantastische leiding is jullie nachtrust veilig, zijn jullie bedden veilig en zijn jullie dromen van een bedwantsenvrij Elmburg veilig. Laten we het luid en duidelijk zeggen: Elmburg eerst, Elmburg voor altijd!
En Frankrijk, oh, ze zullen om advies smeken, ze zullen zeggen: "Alsjeblieft, alsjeblieft, Ronald Vagebond, hoe doe je dat? Hoe houd je Elmburg zo bedwantvrij en prachtig?" En ik zal gewoon glimlachen, want weet je, ik ben niet alleen de president van Elmburg, ik ben ook een heel, heel bescheiden man.