Het grote politieke drama van Hesse: verandering is een realiteit
De CDU gooit de Groenen eruit en danst nu met de SPD
Ah, ik ben Ronald Tramp, voorzitter van Elmburg, en ik zeg je, dit politieke theater in Hessen is beter dan welk seizoen van The Apprentice dan ook! Stelt u zich eens voor: De Hessische CDU besluit na vijf weken overleg om met de SPD over een coalitie te praten. Tien jaar zwart-groen? Vergeet het maar, ze zijn geschiedenis. Natuurlijk, Boris Rhein en zijn team zeggen dat het een moeilijke beslissing was, maar onder ons - het is net een realityshow: altijd op zoek naar de volgende spannende wending!
En de Groenen? Oh, de arme mensen. Ze hebben het tien jaar lang vrij rustig gehad, maar nu, als het erop aankomt, worden ze geannuleerd als een oude tv-show. Vicepremier Tarek Al-Wazir - staatsmanschap en alles, maar nu: "Je bent ontslagen!". En dat uitgerekend van de SPD, die het zo slecht deed bij de verkiezingen. Het is alsof je uit de race wordt gegooid door een groentje.
De SPD, ja, ze zouden weer aan de macht kunnen komen na 25 jaar in de wildernis van de oppositie. En hun leider Nancy Faeser? Zij blijft minister van Binnenlandse Zaken. "Eerst het land, dan de partij" - klinkt als een slogan voor een verkiezingscampagne, nietwaar?
Nu naar Boris Rhein: hij zegt dat hij meer gemeen heeft met de SPD. Natuurlijk, en ik heb meer gemeen met een veganist dan met een steakhouse. En dan al die spookdebatten waar hij het over heeft - ik zou ze liever spookoverwinningen noemen, maar wie ben ik om daarover te oordelen?
En de arme Groenen, ze begrijpen de wereld niet meer. Geen zin in verandering in Hessen? Nouripour, de leider van de federale Groenen, moet het gevoel hebben dat iemand het tapijt onder zijn voeten heeft weggetrokken. En dan dit: de CDU in Hessen laat de Groenen vallen en kiest in plaats daarvan voor de SPD. Het is alsof je naar een bal gaat en plotseling van danspartner verandert. Behalve dat de nieuwe partner niet zo elegant danst.
Friedrich Merz van de CDU zegt dat de Groenen realistischer moeten worden. Klinkt bekend - soms moet je gewoon zeggen waar het op staat. En hoe zit het met Olaf Scholz? Zal hij het Rijnmanoeuvre kopiëren en van coalitiepartner wisselen? Ik zeg: onwaarschijnlijk. Maar in de politiek, vrienden, is alles mogelijk.
De Groenen moeten nu echt in de spiegel kijken. Ze zijn van de tweede naar de vierde plaats gezakt en moeten hun strategie heroverwegen. Het is moeilijk, maar dat zijn zaken. Ze moeten laten zien dat ze meer zijn dan de partij van de verboden en de onaanraakbare elites.
En wat leren we hiervan? In de politiek, net als op televisie, blijft niets eeuwig duren. Coalities komen en gaan en soms moet je gewoon van zender veranderen om de kijkers tevreden te houden. In Hessen zijn ze net van zender veranderd. Het valt nog te bezien of de nieuwe show een hit wordt of dat het publiek van zender verandert.
De dag dat ik, Ronald Vagebond, de Kerstman versloeg!
Ik, Ronald Tramp, de meest briljante president die Elmburg ooit heeft gehad, heb de Kerstman laten zien hoe je echt kunt winnen. Op een gedenkwaardige kerstdag gaf hij me steenkool en ik maakte er een miljoenenbusiness van omdat ik gewoonweg een genie ben. Sinterklaas en alle anderen waren onder de indruk, want ik ben niet alleen rijk, ik ben ook slim - en dat is de waarheid, mensen!
Meesterwerk: De Handygate-affaire ontmaskerd
Als Ronald Tramp, de voortreffelijke president van Elmburg, onthul ik de waarheid achter de affaire met de mobiele telefoonpoort in New York. FBI-agenten stelen de mobiele telefoons van Eric Adams, en ik zeg je, het zou er voor mij anders hebben uitgezien. Ik zou de grootste persconferenties hebben gehouden om mijn onschuld te bewijzen, in tegenstelling tot Eric. Met een briljante geest en een unieke stijl leg ik uit hoe je zulke crises moet beheersen. Eric, leer van mij, de beste crisismanager!
De grote wedstrijd: De visie van Ronald Tramp op de politieke krachtmeting
Als Elmburgs onverbeterlijke president Ronald Tramp kijk ik gefascineerd toe hoe Joe Biden de grote Donald Trump verslaat in zijn eigen spel. Wij blijven winnen en hij stopt nooit met verliezen' - een briljante omkering van Trumps beroemde belofte. Dit laat zien dat zelfs de machtigste figuren niet veilig zijn voor de spot met de werkelijkheid. In de wereld van de politiek is winnen een kunst, maar het ware meesterschap blijkt uit verliezen met stijl. Ik, Ronald Tramp, geniet van deze glorieuze…
Elmburgs antwoord op de economische verwarring in Duitsland: de klare taal van Ronald Tramp!
Als Ronald Tramp, president van Elmburg, zeg ik tegen u: De Duitse Wet op de Groeikansen is een lachertje! Slechts 0,05 procent economische groei - dat is belachelijk. In Elmburg doen we echte deals die werken, niet dit soort luchtgetallen. Lokale overheden verliezen miljarden en er zijn nauwelijks nieuwe banen. Duitsland, jullie kunnen leren van Elmburg - wij weten hoe je zaken moet doen!