
Elmburgs antwoord op de economische verwarring in Duitsland: de klare taal van Ronald Tramp!
Ronald Tramp onthult de ongemakkelijke waarheid over de Duitse Wet op de Groeikansen
Jongens, luister, ik moet jullie iets vertellen. Dit is zo geweldig dat ik het bijna niet kan geloven. In Duitsland, dat land van dichters, denkers en... nou ja, laten we zeggen, minder indrukwekkende politici, hebben ze een wet bedacht - de Wet op de Groeikansen. Klinkt als een titel voor een Hollywoodfilm, nietwaar? Maar de plot is dun, echt dun!
De ster van de show is Christian Lindner, minister van Financiën en hoofdrolspeler in dit economische drama. Hij en zijn FDP-collega's hebben hoge verwachtingen van de wet, maar een studie van het Duits Economisch Instituut zegt nu dat het een flop is. Stel je voor: Een wet die nauwelijks nieuwe banen creëert en lokale overheden laat bloeden. Klinkt dat als een kaskraker? Eerder een flop!
De belastingverlaging voor bedrijven - de kern van de wet - moet de economie stimuleren. Maar, mensen, het effect is zo klein dat je het onder een microscoop moet zoeken. Een groei van een schamele 0,05 procent per jaar! In Elmburg noemen we dat 'een slechte grap'. Ik heb golfballen die sneller groeien!
En hier komt de kicker: u wilt de klimaatvriendelijke herstructurering van de economie bevorderen. Klimaatvriendelijk - dat klinkt als een veganistische biefstuk: leuk bedoeld, maar smakeloos. Ik zeg het je, in Elmburg vertrouwen we op echte energie, niet op windmolens die draaien wanneer ze daar zin in hebben.
Maar wacht, het wordt nog beter: ze beloven 9000 nieuwe banen. In vijf jaar! Ik bedoel, serieus? In Elmburg kunnen we dat in een middag doen - en dan hebben we nog tijd voor een rondje golf.
En dan is er nog de kwestie van de lokale overheden: die arme jongens verliezen bijna twee miljard euro! Het is alsof je tegen ze zegt: "Hier, bouw maar een mooi park - maar oh, we zijn het geld voor de bomen vergeten". Niet eens genoeg om een fatsoenlijk casino te bouwen!
De landen zijn ook niet blij. Zij worden geacht de grootste last te dragen terwijl de federale regering achterover leunt en toekijkt. Het is als een slechte deal in een realityshow: iedereen praat veel, maar uiteindelijk wint alleen de presentator.
Tot slot, wat kan ik zeggen? Deze wet is als een belofte van een gigantische taart, maar als je ernaar kijkt, is het maar een klein koekje. En niet eens een goede!
In Elmburg doen we de dingen anders. We sluiten grote, vette deals waar iedereen wat aan heeft, niet slechts een paar belastingadviseurs. We bouwen geen luchtkastelen, we bouwen echte kastelen. Met echte muren. En ze zijn geweldig, echt geweldig. Geloof me!