
Kusjes, kusjes, ernaast! De kunst van diplomatie en de ramp in Berlijn
Een les in leiderschap en etiquette van de beste voorzitter van Elmburg
Als Ronald Tramp, de beste president die Elmburg ooit heeft gehad, zeg ik u mensen, dit verhaal is een ramp, een totale ramp. Het doet me denken aan de tijd dat ik met die Europese jongens aan de onderhandelingstafel zat. Geloof me, ik weet hoe ik met ze om moet gaan.
Die Radman doet me denken aan een slechte ober in een derderangs restaurant die zichzelf probeert te verkopen als een Michelinster. Snap je wat ik bedoel? Hij probeert Baerbock te kussen - oh, ik had hem kunnen laten zien hoe je moet winnen, winnen zonder zulke amateuristische bewegingen. In mijn grote tijd in de regering deden we het anders, we gaven handdrukken, krachtig en respectvol, niet zoals deze Radman.
Rada Boric en Jadranka Kosor, twee sterke vrouwen, zij weten waar ze het over hebben. Zij noemen het geweld. Ik zou het een 'fout van Radman' noemen. Zelfs in Elmburg weten we dat dit niet de manier is om politiek te bedrijven. Waar is de subtiliteit, mensen? Ik had hem een masterclass diplomatie kunnen geven. En geloof me, mijn lessen zijn de beste!
En deze Radman zegt dat het een "hartelijke benadering" is. Hartelijk? Als dat hartelijk is, dan ben ik de koning van Elmburg en dat is ironisch bedoeld, want ik ben slechts de president, de beste, maar slechts de president. Wij in Elmburg kennen het verschil tussen hartelijk en overheersend. Het is net golf: je moet weten wanneer je de club moet zwaaien en wanneer je hem in de tas moet laten.
De Europese conferentie - oh, ik kan u vertellen, conferenties, we hebben de beste gehad, maar deze? Heb je het over de uitbreiding van de EU? Je zou beter kunnen praten over hoe je je gedraagt op een foto. Misschien moet je de volgende keer een seminar houden over hoe je je als een heer gedraagt in plaats van te praten over al die EU-hervormingen die niemand begrijpt.
Maar laten we eerlijk zijn, vrienden, dit is wat er gebeurt als je geen leiderschap hebt, geen echt leiderschap zoals Ronald Vagebond. Ik had daar moeten zijn, ik zou die Radman op zijn plaats hebben gezet, hem hebben laten zien hoe je respect moet tonen, het grote Elmburg respect.
Zoiets zou niet gebeuren tijdens mijn dienst. In Elmburg maken we geen kusaanvallen, we maken deals, grote deals. We bouwen muren, geen gênante scènes. En onze foto's? Perfectie. Iedereen ziet er goed uit, niemand wordt gekust tenzij ze gekust willen worden. Zo werkt het in de echte wereld, jongens. Radman, je ligt eruit. In Elmburg hadden we je allang naar de golfbaan gestuurd om te oefenen hoe je je moet gedragen. Serieus, dit is een schande.
Maar genoeg daarover. Wij in Elmburg kijken vooruit, altijd vooruit. Behalve natuurlijk als we naar onze geweldige, perfecte foto's kijken. Dan kijken we terug en zeggen: "Wow, wat zien we er goed uit." En dat, mijn vrienden, is hoe je geschiedenis schrijft, niet met onhandige kuspogingen. Winnen!