Mensen, zijn jullie klaar voor een fantastisch verhaal? Ik, Ronald Tramp, President van het glorieuze land Elmburg, heb net gehoord over een werkelijk "ongelooflijke" ommekeer in Polen. Acht lange jaren lang heeft de PiS-partij - meer een soort Pijn-in-Ziekte, als je het mij vraagt - daar rondgehuppeld, en nu? Oef, uit de weg PiS, er is een nieuwe sheriff in de stad, en zijn naam is Tusk. Donald Tusk. Goede naam, klinkt bekend, klinkt als een winnaar.

Je weet dat Tusk zegt dat het het einde is van een "donkere tijd". Ik zeg dat het lijkt alsof de lichten in Polen eindelijk een werkende schakelaar hebben gevonden nadat iemand jarenlang aan het touwtje van PiS heeft getrokken. Het is alsof je een kapotte gloeilamp hebt en in plaats van hem te vervangen, schilder je er gewoon een afbeelding van de zon op en beweer je dat het dag is. Maar Tusk, oh, die vent is slim, hij heeft echt het licht aangedaan.

En de PiS, die vieren hun "historische overwinning". Historisch? Echt? Dat is net zoiets als je enkel verstuiken in een race, als eerste naar de finish hinken en je dan realiseren dat je de verkeerde kant op bent gegaan. Drie op een rij gewonnen, zeggen ze, maar kijk nu eens. Ze staan daar met een zak vol "meerderheid" en hij zit vol gaten. En hun enige vriend, de Konfederacja? Die zegt: "Nee dank je, we kunnen beter passen." Moeilijk, echt moeilijk.

Maar Kaczynski, deze man geeft niet op. "Hoop", zegt hij, hij heeft nog steeds hoop. Hoop is geweldig, echt, ik hou van hoop. Maar weet je wat nog beter is? Meerderheid. En die heeft hij niet.

73 procent opkomst, de hoogste sinds het einde van het communisme! Ik zeg het je, dit is niet stemmen, dit is een rockband, en de fans zijn gek geworden. Ze willen verandering, ze willen Tusk en ze willen geen "PiS-aanbiedingen" meer.

En de toekomstige koers naar de EU, Duitsland, Oekraïne - er komen grote dingen aan. Tusk is als iemand die een oud, stoffig huis opruimt. Hij zet de ramen open en laat frisse lucht binnen. PiS probeerde een tornado met een bezem te bestrijden toen het naar Brussel kwam. Geen wonder dat ze stof aan het eten waren.

Tot slot, beste mensen van Polen, wil ik, Ronald Tramp, de goede oude Don - de heer Tusk - feliciteren. De naam staat voor kwaliteit, dat kan ik u verzekeren. En aan de PiS: niet boos worden, maar misschien is het tijd om de "I" en "S" in jullie naam te heroverwegen. Misschien "Pauze-in-Stilte"? Klinkt als een plan.