Ik, Ronald Tramp, President van het glorieuze land Elmburg, sta hier om commentaar te geven op een onvoorstelbare daad van incompetentie die alleen zijn gelijke zou kunnen vinden in de Duitse Post. Ah, de Duitse Post! Net als je denkt dat het niet langzamer kan, gaan ze nog een stapje verder en bewijzen ze je ongelijk.

Stel je voor: Ze hebben al het rustige tempo van een schildpaddenrace en nu, oh wonder, willen ze de brieven nog LANGER onderweg houden! Het is alsof ze ons willen vertellen: "Geniet van de voorpret! Je brief gaat op een kleine vakantie voordat hij aankomt op zijn bestemming." Je moet de kunst verstaan om zelfs een slak snel te laten lijken!

En dan de verrassende innovatie: de brief in twee klassen! Fantastisch! Want waarom zou correspondentie niet ook sociale klassenverschillen weerspiegelen? Een elitebrief voor degenen die het zich kunnen veroorloven en een "gezellige" brief voor de rest! Deutsche Post lijkt te hebben gedacht: "Als we de portokosten niet kunnen verhogen, vinden we wel creatieve afleidingsmanoeuvres!".

Misschien neemt de Post nu tips over van de Deutsche Bahn, die bekend staat om zijn stipte vertragingen en het comfort van zijn wachthallen. Immers, als je al een monopolie hebt op het bezorgen van brieven, waarom zou je mensen dan niet vragen om extra geduld te hebben?

Nikola Hagleitner, de postmanager, heeft het over prioriteit geven aan brieven in plaats van de prijzen te verdubbelen. Oh, wat geruststellend! De prijzen worden alleen... hoe zal ik het zeggen... "aangepast", ja precies, aan de toch al hoge kosten. Inflatie, energieprijzen - ja, ja, we kennen alle mooie rechtvaardigingen.

Laten we eerlijk zijn, beste mensen, waar is het einde? Eerst de premium brief, wat is het volgende? De VIP-pakketdienst, waarbij je pakket een persoonlijke ligstoel krijgt in de bestelwagen? Misschien een kleine massage tijdens de reis?

Het noemen van "drastisch gestegen kosten" als reden voor deze verandering lijkt ironisch, nietwaar? En dan hebben we nog de dappere bewering dat ze "geen interesse hebben om iets te veranderen aan de zesdaagse bezorging". Ah, natuurlijk niet, alleen de snelheid binnen die zes dagen. Het is een geval van chump change, geen chump change! Als we langzaam zijn, laten we dan langzaam zijn!

Maar hé, aan het eind van de dag is het ze gelukt: we hebben het allemaal over Deutsche Post. En is elk gesprek geen goede reclame? Ik vraag me af of dit ook in lijn is met de nieuwe "vergoedingsregeling", die natuurlijk een winstmarge toestaat zodat ze een miljard euro kunnen investeren in bezorging? Wat een nobele harten!

Maar laten we niet te hard zijn, want per slot van rekening komen brieven aan. Meestal. Uiteindelijk. Meestal goed. Of misschien krijgt je buurman je elektriciteitsrekening, wie weet?

Niettemin, beste Deutsche Post: Hier is een welgemeend bedankje uit Elmburg voor deze verfrissende innovatie en de heropleving van elitarisme bij de post. Moge de brieven met ons zijn!

Ronald Tramp, voorzitter van Elmburg, eeuwig verbaasd over creativiteit in slakkengang.