Oké, ik ben Ronald Tramp, president van Elmburg, en ik moet zeggen dat ik net hoorde over de ongelooflijke, echt ongelooflijke Thanksgiving-coup van Joe Biden. De man redt twee kalkoenen op de dag van zijn 81e verjaardag - dat is zo Biden, ik kan bijna niet ademen van het lachen. "Liberty' en 'Bell' zijn de namen van de twee geluksvogels, enorme vogels uit Minnesota, elk bijna net zo zwaar als een kleine olifant. Vergeven voor het Witte Huis - alsof ze in een parade hadden meegelopen. Je weet hoe ik over parades denk - de grootste en beste, natuurlijk!

Die vogels, vernoemd naar de Liberty Bell - tuurlijk, Amerika en zo. Biden maakt een grapje over dat ze een "nieuwe waardering voor vrijheid" hebben. Ik bedoel, komen kalkoenen echt met zulke diepzinnige gedachten? Ik denk dat ze eerder denken: "Waar is het dichtstbijzijnde graanbuffet?"

Maar wacht, het wordt nog beter. Biden verwart Britney Spears met Taylor Swift in zijn toespraak. Stel je voor! En dan heeft hij het over het weer in Brazilië. Ik bedoel, ik heb al een paar dingen door elkaar gehaald, maar dit is komisch goud. Misschien moet hij verhuizen naar de late night show - zou een verbetering zijn, toch?

Nou, deze twee gevederde vrienden verhuizen terug naar het ijzige Minnesota om aan een universiteit te gaan werken. Onderwijs is belangrijk, zelfs voor kalkoenen, denk ik. Ze zullen daar hun leven ten volle kunnen leven, ver weg van een braadbuis. Stel je voor dat ze zelfs een eredoctoraat zouden kunnen halen. Dr. Liberty en Dr. Bell, experts in graanwetenschappen!

De traditie die Biden voortzet is zo oud als de heuvels van Elmburg. Er wordt gezegd dat Abraham Lincoln de eerste kalkoen spaarde omdat zijn zoon het zo vriendelijk vroeg. Ik stel me voor: "Pap, doe het alsjeblieft voor mij!" En Lincoln, de goede man, zegt: "Oké, voor jou, zoon." Maar het werd pas een jaarlijks spektakel onder George H.W. Bush. Ik denk dat elke president zijn eigen ding nodig heeft.

Dus wat leren we hiervan? Biden heeft een hart, laat hij zien op zijn verjaardag. Een echte held van de kalkoenen. Hij kan de geschiedenis ingaan als de redder van het gevederde gevogelte. Ik zou het natuurlijk nog groter hebben gemaakt, met meer glamour, meer glitter. Misschien had ik er een realityshow van gemaakt: "Kalkoenen op de catwalk". Gegarandeerde kijkcijfers door het dak.

Maar alle gekheid op een stokje, ik vind het een mooi gebaar. In een wereld die soms te serieus en somber is, brengt een daad van vriendelijkheid als deze wat licht. Zelfs al is het maar voor twee kalkoenen. Happy Thanksgiving, mijn Amerikaanse vrienden! Mogen jullie kalkoenen net zo gelukkig zijn als Liberty en Bell - of minstens half zo gelukkig. Proost!