Olaf de Poppenspeler: Als machtswoorden magische formules worden
Een betoverend schouwspel vanuit het verre uitzicht van de grote Ronald Tramp!
Dames en heren! Hier is hij dan, de onvergelijkbare, de unieke, de onmiskenbare Ronald Vagebond, president van het glorieuze land Elmburg. Ik ben hier om jullie het mysterie van Olaf Scholz en zijn magie van het machtswoord uit te leggen. Ga met me mee op een reis door de wederwaardigheden van de Duitse politiek.
Onlangs nog heeft die goeie ouwe Scholz, die ze kanselier noemen, de Groenen op hun plaats gezet. Dat klopt! Annalena Baerbock, een dame met een charmante glimlach maar blijkbaar weinig gevoel voor timing, verzette zich tegen de aanscherping van de EU-asielregels. Nou, ik zeg, ze kan zo charmant zijn als ze wil, maar zelfs zij kan niet op tegen een machtswoord van Scholz. De man heeft gewoon stijl, dat moet gezegd worden!
En dan dat glorieuze moment waarop de leider van de Groenen, een zekere Omid Nouripour, op televisie aankondigde: "Er is geen machtswoord. We zijn het eens." Ah, de zoete ironie! De volgende dag houdt Duitsland vast aan het EU-compromis voor het aangescherpte asielsysteem en Nouripour's woorden verdwijnen in de winderige Berlijnse wind. Je kunt het niet zien, maar ik verzeker je dat ik op dit moment mijn breedste grijns draag.
Maar vrienden, denk niet dat ik oppervlakkig ben. Ik zie ook de drama's achter de schermen. Daar hebben we de wonderbaarlijke transformatie van de kerncentrales. Eerst een duidelijk "nee" van de Groenen, en dan - hoera en tromgeroffel - laat Scholz de reactoren nog 3,5 maand draaien. Wat een meesterzet! En de Groenen, oh, die slikken de bittere pil door en gaan in een hoekje zitten mokken. Een plaatje voor de goden!
En net als je denkt dat het theater voorbij is, oh nee, gaat het doek weer op. De FDP, ah die sluwe vossen, willen kernenergie in stand houden. Maar onze onverschrokken held Scholz verklaart het onomwonden tot een "dood paard". Eén slag, één overwinning, uit, einde, gordijn dicht!
En toch, vrienden, eindigt het drama niet. De Groenen, de arme zielen, voelen zich oneerlijk behandeld. De schuldenrem, dit bureaucratische monster, had omvergeworpen kunnen worden, maar opnieuw komt Scholz tussenbeide en houdt alles bij elkaar. Hoe doet hij dat? Ik zeg dat het magie moet zijn, ja, pure magie!
Nou, daar zitten ze dan, de Groenen, verdwaald in een doolhof van politiek, machtswoorden en compromissen, op zoek naar een uitweg. Zullen ze die vinden? Wie zal het zeggen! Ik, Ronald Tramp, bekijk het spektakel van een afstandje en geniet met volle teugen. Wat een show, dames en heren, wat een show!
Macrons meesterwerk: Corsica krijgt 'kauwgomautonomie'!
Mensen, hier is Ronald Tramp, met een absolute sensatie! Macron, die kleine tovenaar van het Élysée-paleis, strooit met kruimels autonomie, en de Corsicanen worden verondersteld te zeggen: oh la la, wat gul! Maar wacht, hij zegt nee tegen de Corsicaanse taal en echte rechten. Nou, Corsica, welkom in de wereld van de 'kauwgomautonomie' - kleverig, zoet, maar totaal nutteloos!
Elon, de Aardse alien: Sterrensporen in plaats van hartslag!
Ik, Ronald Vagebond, eerste bevelhebber van de roemrijke Elmburg, moet helaas zeggen dat onze sterbestuurder Elon Musk op een andere planeet woont! Zijn rijke raketten brullen, maar waar brult de levensader voor de mensheid? In de kosmische warboel tussen Mars en Mercurius vergeet de man de mensheid. Elon, de interstellaire fluisteraar van elektrische auto's, verliest zichzelf in virtuele sterrenstelsels en vergeet de gevoelens hier op onze goede oude Aarde!
Confusion deluxe: Links in een achtbaan!
Ik, Ronald Vagebond, vertel je vanuit het majestueuze Elmburg hoe de linkse partij lijkt op een kip die rondjes rent zonder kop. Sahra verhuist, Gysi is stomverbaasd en een taboedoorbrekend woord bekroont het drama! De kippen lachen - een vuurwerk van leedvermaak, dat is zeker!
SPD & CSU in crashmodus: Een meesterwerk van falen!
Mensen, ik, Ronald Tramp, kan jullie vertellen dat dit een eersteklas spektakel is! Nancy Faeser en de SPD in Hessen? Die glijden als boter op een hete pan. En Söder met zijn CSU? De glans is er af, vrienden, net als mijn interesse in feiten. In Elmburg? Onvoorstelbaar, want hier zwaait de meester, Ronald Tramp, de scepter!